Category: Ασύμμετρη Απειλή

Ο Παρτιζάνικος Πόλεμος (Β. Ι. Λένιν) 1,0 € – Διαθέσιμο

“Γι’ αυτό ο μαρξισμός δεν απορρίπτει καμιά απολύτως μορφή πάλης. Ο μαρξισμός σε καμιά περίπτωση δεν περιορίζεται στις πιθανές μορφές πάλης ή στις μορφές πάλης που υπάρχουν μόνο στη δοσμένη στιγμή, αλλά αναγνωρίζει ότι με την αλλαγή μιας δοσμένης κοινωνικής συγκυρίας, είναι αναπόφευκτες νέες μορφές πάλης, άγνωστες στους ηγέτες της δοσμένης περιόδου. Απ’ αυτήν την άποψη ο μαρξισμός διδάσκεται, αν μπορούμε να εκφραστούμε έτσι, από την πρακτική των μαζών και δεν έχει την αξίωση να διδάσκει στις μάζες μορφές πάλης, που τις επιννοούν “ειδικευμένοι στη συστηματοποίηση” γραφιάδες.

Β.Ι. Λένιν”

Έτοιμοι για Επανάσταση: Οι Επιτροπές Άμυνας της CNT στην Βαρκελώνη 1933-38 (A. Guillamon) – Διαθέσιμο

Η CNT-FAI ήταν πάντα κάτι περισσότερο από μια εργατική οργάνωση. Βρισκόταν σε κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής τάξης: στις κοινωνικές δραστηριότητες της, στη λογοτεχνία και τον πολιτισμό, την παιδεία και τις σχέσεις. Έτσι, όταν αναφέρουμε πως οι Επιτροπές Άμυνας ήταν οι “ένοπλες οργανώσεις της CNT”, εννοούμε πως αυτές οι ομάδες ήταν οι Επιτροπές Άμυνας της κάθε περιοχής της εργατικής τάξης στην οποία ανήκαν. Ήταν ένα οργανικό μέρος της κοινότητας πράγμα που αποτελούσε έναν άκρως σημαντικό παράγοντα. Πολλά μέλη των Επιτροπών Άμυνας μεγάλωσαν στις περιοχές που εκπροσωπούσαν. Γνώριζαν τους φίλους και τους εχθρούς του επαναστατικού κινήματος και ήξεραν τη διάθεση και τη γενική κατεύθυνση που είχε η γειτονιά τους. Συμμετείχαν σε απεργίες για τα ενοίκια, βοηθούσαν στις αντιστάσεις ενάντια στις εξώσεις, στήριζαν οικονομικά πολλές οικογένειες σε περιόδους ασθένειας, εμπόδιζαν την άνοδο των τιμών από άπληστους καταστηματάρχες καθώς και διάφορες άλλες ανάλογες δραστηριότητες. Αντιλαμβανόντουσαν τις απώλειες και τις μικρές νίκες που συνέθεταν τη ζωή των εργατών και, όταν ήρθε η 19η Ιουλίου, μπορούσαν να ριχτούν γρήγορα στη δράση εναντίον του στρατού με τη βοήθεια των ανθρώπων της εργατικής τάξης.

Οι αγώνες για τη στέγαση στις γειτονιές του Τορίνο (Συλλογικό) 3,0 € – Διαθέσιμο 

Ο αγώνας για τη στέγαση μας έδωσε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή καν να χτίσουμε σχέσεις με τον κόσμο της περιοχής, να βρισκό­μαστε στους δρόμους, να βλέπουμε την καθημερινότητα και τη ζωή μιας τέτοιας περιοχής όχι μέσα από αφη­ρημένες θεωρίες, αλλά μέσω της δι­απροσωπικής καθημερινής τριβής. ‘Ετσι, ήμασταν πραγματικά ριζωμέ­νοι εντός της κοινωνικής πραγμα­τικότητας των γειτονιών, στο βαθ­μό που οι κάτοικοι ερχόντουσαν σε εμάς όταν υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην περιοχή. Όλα αυτά, όπως μπο­ρεί να καταλάβει κανείς, μας προ­σέφεραν μια πραγματικά σε βάθος κατανόηση και αντίληψη της πραγ­ματικότητας που βιώνει ο κόσμος.

Τσε Γκεβάρα (Συλλογικό) 1,5 € – Διαθέσιμο

Η απόδραση των βούρλων (ένας δραπέτης θυμάται) (Π. Ροδάνης) 2,0 € – Διαθέσιμο

Η μεγάλη στιγμή φαινόταν πολύ κοντά πια. Με ενθουσιασμό καθαρίσανε τη στοά πετώντας τα μπάζα στο βόθρο. Σε δυο μέρες, εκείνη η απαίσια στενή σωλήνα μεταβλήθηκε σε πραγματικό τούνελ, άνετο, καθαρό, φωταγωγημένο.
Μπορούσες τώρα να μπουσουλάς ελεύθερα κι όχι να σέρνεσαι σαν το φίδι. Χαίρεσαι να τη βλέπεις. Άξια έγινε σε λίγες μέρες οδός απελευθέρωσης 27 πολιτικών κρατουμένων…

Αναρχική αντίσταση στη δικτατορία του Βιντέλα στην Αργεντινή (C.Morse, F. Lopez) 1,0 € – Μη διαθέσιμο

Για μια ανάσα ελευθερίας (Κ. Μαυρίδης)  5,0 € – Διαθέσιμο

Το “για μια ανάσα ελευθερίας” άρχισε να γράφεται το φθινόπωρο του 2014, κατά την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού και συνεχίστηκε μέχρι περίπου ένα χρόνο μετά (αρχές Οκτώβρη 2015). Είναι προφανές ότι τόσο ο αγώνας του Ρωμανού, όσο κι η απεργία πείνας των κρατουμένων την άνοιξη του ’15 έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που εξελίχτηκε η ιστορία. Μια από τις βασικότερες επιρροές (ίσως η βασικότερη) για το κόμικ στάθηκε μια μπροσούρα με τίτλο “Χαρτογραφώντας τις ειδικές συνθήκες κράτησης” (από το συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης “Πέρασμα”, στην Πάτρα) για τις ειδικές συνθήκες κράτησης (ΕΣΚ). Κάποιες από αυτές είναι η πλήρης απομόνωση, τα λευκά κελιά με φως όλο το 24ωρο και ηλεκτρονική παρακολούθηση, ο προαυλισμός χωρίς άλλους κρατούμενους, η λογοκρισία κι ο γενικότερος περιορισμός της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, η ψυχολογική πίεση, η βία, οι κολπικοί έλεγχοι κι η υποτίμηση/βιασμός του σώματος των κρατουμένων.

Οι συνθήκες που περιγράφονται στο κόμικ (και βασίζονται σε μια σύνοψη της μπροσούρας) δεν περιγράφουν ακριβώς την ελληνική πραγματικότητα (όπως είναι αυτή τη στιγμή) -ειδικά μάλιστα μετά τον αγώνα των κρατουμένων πέρυσι την άνοιξη. Δείχνουν όμως την εφιαλτική κατεύθυνση που παίρνει η ολοένα και μεγαλύτερη ποινικοποίηση και έλεγχος των ζωών μας. Το αρχικό συναισθηματικό σοκ διαβάζοντας την μπροσούρα διαδέχτηκε η οργή κι η επιδίωξη για καταγγελία – αλλά ακόμα περισσότερο για αντίσταση και συμπαράσταση κι αλληλεγγύη στους αγώνες των κρατουμένων.

 

Πέρα από τον αγελαίο υπερατομικισμό της αστικής κοινωνίας (Συλλογικό) 2,0 € – Διαθέσιμο

Την αλλοτρίωση, όμως, στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία μπορούμε να την ορίσουμε όχι μονάχα με αυστηρά υλικούς όρους, αλλά και ως ένα υπαρξιακό κενό που γεννά η διαμόρφωση ενός σύγχρονου ανθρωπολογικού τύπου, που κωδικοποιείται με την ονομασία Homo Economicus. Ορθά ο Καστοριάδης μίλησε για “ανθρωπολογική καταστροφή” και μετατροπή των ανθρώπων σε παραγωγικά και καταναλωτικά κτήνη και εξαχρειωμένους ζάπερς. Και ο Γκύντερ Άντερς στο κείμενό του “είναι χωρίς χρόνο”, γράφει για την ετερονομία και τον ανθρωπολογικό εκφυλισμό που γεννά η σύγχρονη αστική κοινωνία: «εκατομμύρια άνθρωποι, που καθημερινά ενεργούν, νιώθουν όλο και περισσότερο ότι είναι τα αντικείμενα της πράξης κάποιων άλλων: πως ενεργούν χωρίς οι ίδιοι να αποφασίζουν το στόχο των ενεργειών τους, χωρίς να μπορούν ούτε καν να διακρίνουν ποιος είναι αυτός ο στόχος […] Με δυο λόγια: η πράξη έχει χάσει σε τέτοιο βαθμό την ανεξαρτησία της, ώστε έχει μετατραπεί σε ένα είδος παθητικότητας και ακόμα κι εκεί που η πράξη παρουσιάζει μια ένταση μέχρι θανάτου ή φτάνει κι ως το θάνατο, έχει λάβει τη μορφή της μάταιης πράξης ή της απραξίας» (απόσπασμα από την μπροσούρα)

Ασύμμετρη Απειλή, Τεύχος 11, Οκτώβρης 2012 (Συλλογικό) 1,0 € – Διαθέσιμο

Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο χτίστης, ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης. Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι. Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας, Πάντα κοιτάζω προς το φως τ’ απόμακρο της μέρας. Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης· Και με το καριοφίλι μου και με το απελατίκι Την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι. Κάλλιο φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλιο ουρλιάστε, λύκοι, Κάλιο φουσκώστε ποταμοί, και κάλιο ανοιχτείτε, τάφοι. Και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε, αίμα, Παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμμα. (Κωστής Παλαμάς)

Αντίο Μπάτμαν (Τάσος Θεοφίλου) 0,5 € – Μη διαθέσιμο

Γκόθαμ Σίτυ σήμερα. Δηλαδή Λος Άντζελες, Λονδίνο, Παρίσι, Αθήνα… Ο πολιτισμός του κεφαλαίου στο σημείο μετά την ακμή του. Στο σημείο πριν την κατάρρευση ή τη μετάλλαξή του. Στο σημείο όπου η αλαζονεία και η υπεροψία της εξουσίας είναι αναντίστοιχη της κοινωνικής της νομιμοποίησης. Χαρακτηριστικό καταρρέουσας δύναμης. Η Γκόθαμ Σίτυ ωστόσο δεν είναι υπαρκτή.