Θέλουμε μισθό και όχι “δουλίτσα”
Θέλουμε μισθό και όχι “δουλίτσα” (Συλλογικό) – Διαθέσιμο
Η προλεταριακή πείρα έχει δείξει ότι μόνο ο αγώνας μέσα από τοπικές διακλαδικές ταξικές συνελεύσεις, που θα αγκαλιάζουν το σύνολο της προλεταριακής εμπειρίας, μπορεί να ξεπεράσει τη διαίρεση της τάξης σε μόνιμους και προσωρινούς, σε πλήρους και μερικής απασχόλησης, σε εργαζόμενους, άνεργους και “νοικοκυρές”, σε κλάδους και συντεχνίες. Στην πολιτική απαξίωσης που εφαρμόζει το κεφάλαιο πρέπει να απαντήσουμε με τη δική μας αυτόνομη ταξική πολιτική στρεφόμενοι ενάντια στην ίδια την καπιταλιστική σχέση: με αγώνες κοινούς που συσπειρώνουν όλα τα μέλη της τάξης μας και που θέτουν την ικανοποίηση κάθε επί μέρους αιτήματος στην υπηρεσία της ικανοποίησης των γενικών συμφερόντων της τάξης. Ακόμα καλύτερα, κάθε απόπειρα ικανοποίησης επί μέρους αιτημάτων πρέπει να εμπλέκει στη διεκδίκησή της όσο το δυνατόν περισσότερα τμήματα και “επαγγέλματα” της τάξης, ώστε να ακυρώνει έτσι στην πράξη αιτήματα, διεκδικήσεις, μορφές αγώνα και νοοτροπίες που σέβονται τον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας και εξυπηρετούν επιχειρησιακά, επαγγελματικά και κλαδικά αιτήματα και συμφέροντα.