Το μπλόκο της Καλογρέζας

Το μπλόκο της Καλογρέζας – Διαθέσιμο

Τον ερχόμενο Μάρτη συμπληρώνονται 74 χρόνια από το Μπλόκο της Καλογρέζας, από ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα των ναζιστών-φασιστών κατακτητών και των ντόπιων δωσίλογων συνεργατών τους, ενάντια στην εθνικοαπελευθερωτική-αντιφασιστική Αντίσταση κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-44) στην Αθήνα.

Η παρούσα έκδοση αποτελεί μια μικρή συμβολή για την υπεράσπιση της προλεταριακής μνήμης και της επαναστατικής ιστορίας του τόπου μας. Έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καλογρέζας και σ’ όλους εκείνουςτους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που έδωσαν τη ζωή τους σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους παλεύοντας για λεύτερη πατρίδα και πανανθρώπινη λευτεριά, για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων.

Η έκδοση περιλαμβάνει την ανάλυση-μαρτυρία του Θόδωρου Παπαδημητρίου, 12χρονου αυτόπτη μάρτυρα του Μπλόκου. Ο 26χρονος ανθρακωρύχος αδελφός του Γιώργος είναι ένας από τους εκτελεσμένους αγωνιστές της Καλογρέζας.

Ο βιομηχανικός εργάτης Θόδωρος Παπαδημητρίου υπήρξε ιστορική μορφή της Καλογρέζας. Από τα παιδικά του χρόνια θ‘ αναπτύξει αγωνιστική δράση. Σε ηλικία 10 χρονών αποβάλλεται δια παντός απ’ όλα τα σχολεία της χώρας για πολιτικούς λόγους. Στα 15 του θα συλληφθεί, θα δικαστεί και θα φυλακιστεί στις φυλακές ανηλίκων και στη συνέχεια θα εκτοπιστεί στα Μέγαρα. Θα οργανωθεί πολιτικά στην ΕΔΑ και το παράνομο ΚΚΕ και θ’ αναπτύξει συνδικαλιστική δράση μέσα από το Σωματείο Κλωστοϋφαντουργών. Το 1956 στρατεύεται και στέλνεται ως επικίνδυνος κομμουνιστής στο κολαστήριο της Μακρονήσου ενώ το 1967, κατά τη διάρκεια της χούντας θα εξοριστεί στη Γυάρο και στη συνέχεια στη Λέρο. Ξεχωριστό παράδειγμα αυτομόρφωσης, έγραψε πολλά (αδημοσίευτα) φιλοσοφικά, οικονομικά και πολιτικά δοκίμια. Το 2001 κυκλοφόρησε στην Αθήνα το δοκίμιο του “Καπιταλισμός και Στάση”. Έφυγε από τη ζωή το 2005 σε ηλικία 73 χρόνων.”

RAF/BR-PCC: μια μετωπική πολιτική

RAF/BR-PCC: μια μετωπική πολιτική (Συλλογικό) Ελεύθερη συνεισφορά – Διαθέσιμο

Τέλη της δεκαετίας του 1980: λίγο πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου, την διάλυση της ΕΣΣΔ, την (και) τυπική καπιταλιστική παλινόρθωση στην ανατολική Ευρώπη, τον τερματισμό του παγκόσμιου “Ψυχρού Πολέμου” και το ψευδεπίγραφο “τέλος της Ιστορίας”.

Δύο από τις ένοπλες κομμουνιστικές Οργανώσεις του δυτικοευρωπαϊκού Αντάρτικου που είχαν ήδη αφήσει, μέσα από την πολιτική επεξεργασία τους και την επαναστατική δραστηριοποίησή τους, ανεξίτηλο το στίγμα τους στις μητροπόλεις δύο καπιταλιστικών κέντρων του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού (Γερμανία, Ιταλία), η Φράξια Κόκκινος Στρατός (Rote Armee Fraction) [R.A.F] και οι Κόκκινες Ταξιαρχίες για την οικοδόμηση του Μαχόμενου Κομμουνιστικού Κόμματος (Brigate Rosse per la costruzione del Partito Comunista Combattente) [B.R-P.C.C] επεξεργάστηκαν συλλογικά και αποπειράθηκαν να οικοδομήσουν στην Ευρώπη το Αντιμπεριαλιστικό Μαχόμενο Μέτωπο.

Το κείμενο που ακολουθεί το οποίο μεταφράστηκε από τα ιταλικά από την έκδοση της Διεθνούς Κόκκινης ΒοήθειαςFedeli alla linea” [Πιστοί στη γραμμή] (εκδ. Redstar Press, 2015) κυκλοφόρησε (στα γερμανικά και τα ιταλικά) το Σεπτέμβρη του 1988 και αποτέλεσε τον πρώτο καρπό της συλλογικής διεργασίας μεταξύ των δύο Οργανώσεων.

Σε πρακτικό-επιχειρησιακό επίπεδο, στα πλαίσια της οικοδόμησης του Μετώπου, οι δύο Οργανώσεις θ’ αναλάβουν, το Σεπτέμβρη του 1988, από κοινού την πολιτική ευθύνη για την επίθεση της R.A.F εναντίον του Hans Tietmeyer, υψηλού αξιωματούχου του υπουργείου Οικονομικών της Δυτικής Γερμανίας (και μετέπειτα πρόεδρου της Deutsche Bundesbank), εν’ όψει της συνεδρίασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο Βερολίνο.

Η οικοδόμηση του Μετώπου εν τέλει δεν θα προχωρήσει για λόγους που άπτονται των αντεπαναστατικών-κατασταλτικών χτυπημάτων που δέχτηκαν εκείνη την περίοδο οι B.R-P.C.C, οι οποίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 θα θέσουν τέρμα στις ορατές δραστηριότητες τους για να επανεμφανιστούν από το 1999 κι έπειτα με επιθέσεις στην καρδιά της χάραξης της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής του αστικής Τάξης και του Κράτους της ενώ η R.A.F, με συλλογικό κείμενο της, θα κλείσει τον κύκλο της επαναστατικής δραστηριοποίησής της τον Μάρτη του 1998.

Προχωρήσαμε στη μετάφραση του συγκεκριμένου ντοκουμέντου θεωρώντας ότι –πέραν της ιστορικότητας του– αποτυπώνει πολιτικές εκτιμήσεις αλλά κυρίως μια επαναστατική λογική που ακόμα και σχεδόν 30 χρόνια μετά, 30 χρόνια αιματηρής διεθνούς καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής επέλασης, μεταφέρουν αυτούσια την κληρονομιά που άφησαν στο διεθνές επαναστατικό κίνημα οι Tupamaros μέσα από τον πρόταγμα τους Τα λόγια χωρίζουν, οι πράξεις ενώνουν και διατηρούν αναλλoίωτη την αξία τους για όσους και όσες συνεχίζουν ν’ αντιστέκονται και ν’ αγωνίζονται προλεταριακά-διεθνιστικά σε κάθε γωνία του καπιταλιστικού κάτεργου και του ιμπεριαλιστικού σφαγείου.

Η μετάφραση αφιερώνεται στη Μνήμη του Mario Galesi, μέλους των B.R-P.C.C, που έπεσε μαχόμενος κατά τη διάρκεια ένοπλης συμπλοκής στο Αρέτσο της Ιταλίας στις 2 Μάρτη του 2003.

Προλεταριακή Πρωτοβουλία,

Τι σήμαινε να είσαι 20 το ’60

σήμαινεΤι σήμαινε να είσαι 20 το ’60 (S. Ricciard) 1,0 € – Διαθέσιμο

Η ρωμαϊκή προλεταριακή πραγματικότητα και η γέννηση των συνοικιακών επιτροπών, οι ομάδες, η αυτονομία και οι μορφές αγώνα, ο σχηματισμός της ρωμαϊκής φάλαγγας των Κόκκινων Ταξιαρχιών και η ειδική φυλακή. Μια συζήτηση με τον Σαλβατόρε Ριτσιάρντι.

Η έκδοση αποτελεί την απομαγνητοφωνημένη μετάφραση δύο εκπομπών που μεταδόθηκαν από το διαδικτυακό αντιεξουσιαστικό ραδιόφωνο Radiocane του Μιλάνου, τον Ιούνη του 2014 [ http://www.radiocane.info/ricciardi/ ].