FAI: Η οργάνωση του αναρχικού ισπανικού κινήματος στα προεμφυλιακά χρόνια (1927-1936)

FAI: Η οργάνωση του αναρχικού ισπανικού κινήματος στα προεμφυλιακά χρόνια (1927-1936) (Murray Bookchin) – Μη διαθέσιμο

Η FAI (Federazione Anarchica Iberica), από το 1927 έως το 1939, αποτέλεσε την πιο τρομερή αναρχική οργάνωση που υπήρξε ποτέ. Με το λόγο και τα όπλα, οι αγωνιστές της FAI οργανώνονταν για να δράσουν. Όπως έχει γράψει ο Μ. Μπούκτσιν -στον οποίον ανήκει και η συγγραφή του πρώτου κειμένου του βιβλίου-, “η οργάνωση [FAI], καθώς αποτελείτο από μέλη νεαρής ηλικίας που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκαν στην εργατική τάξη, είχε όλα τα μειονεκτήματα αλλά και τις θαυμαστές ιδιότητες του απανταχού προλεταριάτου. Έθετε τη δράση πάνω από την ιδεολογία, το θάρρος πάνω από τις επιφυλάξεις, τον αυθορμητισμό πάνω από τη λογική και την εμπειρία”.
Η FAI μας εμπνέει. Γιατί τα μέλη της μοιάζουν να έχουν αδυναμίες που βλέπουμε στους εαυτούς μας και στους συντρόφους μας. Γιατί μοιάζουν να έχουν μια τρέλα και μια ψυχή και μια δημιουργική “παραφορά” που όμοιές τους συναντάμε σε όλες τις σημαντικές περιόδους της ιστορίας των επαναστάσεων και των ανατροπών (αλλά και στις δικές μας μικρές ιστορίες ανατροπής). Τα μέλη της FAI είναι πολύ “ανθρώπινα”, όσο κι αν έχουμε συνηθίσει να τα βλέπουμε σαν επικές, καθαγιασμένες φιγούρες με τις σημαίες υψωμένες ψηλά. Στις οργανωτικές συναντήσεις που κάνουν -και στις οποίες αναφέρεται το κείμενο του Casas- προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα που συνηθίζουν έως σήμερα να δίνουν το βασανιστικό παρόν τους, με διαφορετικό τρόπο αλλά με την ίδια ουσία, και στις δικές μας συζητήσεις. Για αυτό ακριβώς μας απασχολεί ο τρόπος που οργανώθηκαν. Γιατί είναι άνθρωποι σαν κι εμάς και τους συντρόφους μας και μας ενώνει με αυτούς, πέρα από τις πολιτικές συμφωνίες, η επιθυμία, η επιλογή, η προτεραιότητα.

 

Το κουρδικό πείραμα για τη δημοκρατική αυτονομία

κουρδικόΤο κουρδικό πείραμα για τη δημοκρατική αυτονομία (Συλλογικό) 2,5 € – Μη διαθέσιμο

Αυτό το κείμενο αποτελεί το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου Demokratische Autonomie in Nordkurdistan, το οποίο μεταφράστηκε στα αγγλικά από τη Janet Biehl (Democratic Autonomy in North Kurdistan, New Compass, 2013). To κείμενο υπογράψει η ομάδα Tatort Kurdistan (που σημαίνει “το Κουρδιστάν σαν σκηνή εγκλήματος), μέλη της οποίας επισκέφτηκαν το 2011 κουρδικές περιοχές με στόχο να εξετάσουν πώς εφαρμόζονται εκεί στην πράξη οι αρχές της δημοκρατικής αυτονομίας. Αυτό το κείμενο λοιπόν αποτελεί καρπό εκείνης της επίσκεψης και περιλαμβάνει συνεντεύξεις που πήραν τα μέλη της ομάδας. Η μετάφραση που δημοσιεύουμε εδώ έγινε από τα Αγγλικά και η επιμέλεια από το γερμανικό πρωτότυπο. Στο κεφάλαιο που έχει μεταφραστεί εδώ, περιγράφονται οι προσπάθειες να χτιστούν οι συμβουλιακές /συνελευσιακές δομές στους δήμους και τις περιφέρειες με βάση τις αρχές της δημοκρατικής αυτονομίας. Τα υπόλοιπα κεφάλαια αναφέρονται με τη σειρά: στο κουρδικό κίνημα νεολαίας, στην εναλλακτική οικονομία, στην αλλαγή των έμφυλων σχέσεων και το γυναικείο κίνημα, στην κοινωνική οικολογία και στην εκπαίδευση για μία νέα κοινωνία. Πρόκειται για εξίσου σημαντικά κεφάλαια και οι λόγοι που δεν μεταφράστηκαν ήταν αποκλειστικά πρακτικοί. Ελπίζουμε είτε μέσω του περιοδικού, είτε σε μία επόμενη έκδοση να γίνουν και άλλα τμήματα του βιβλίου διαθέσιμα στα ελληνικά. “Με τη δημοκρατική αυτονομία, ο στόχος μας είναι να αμφισβητήσουμε ακριβώς αυτόν τον συγκεντρωτισμό και ακριβώς αυτό το μονοπώλιο εξουσίας, θέλουμε να αποτινάξουμε τελείως την κυριαρχία και τις σχέσεις εξουσίας από την κοινωνική ζωή. Και για να σπάσουμε αυτό το μονοπώλιο εξουσίας πρέπει να μεταφέρουμε την εξουσία, να λαμβάνονται αποφάσεις από τους θεσμούς των απλών πολιτών και τα συμβούλια. Η δημοκρατική αυτονομία θεωρεί ότι ένα τέλειο νομικό σύστημα είναι αδύνατο. Αντί να πρέπει να επιλέξει μεταξύ ηθικής και νόμου, προσπαθεί να εναρμονίσει αυτά τα δύο. Μια κοινωνία χωρίς συνείδηση είναι μια χαμένη κοινωνία· η ηθική είναι η συνείδηση και η καρδιά της αυτοδιοίκησης μιας κοινωνίας. Προσπαθούμε να χτίσουμε ένα σύστημα κοινωνικής δικαιοσύνης χρησιμοποιώντας ως κυριότερα παραδείγματα την απελευθέρωση των φύλων, τη δημοκρατία και την οικολογία.”

Μια κόκκινη εβδομάδα

κόκκινηΜια κόκκινη εβδομάδα (Συλλογικό) 4,0 € – Διαθέσιμο

Ο Μπρούνο, η Ιόλη, ο Σάντε, τρεις νέοι της Ανκόνας, εργάτες του λιμανιού, φτωχοί και επισφαλείς της πόλης. Οι ζωές τους στριμωγμένες ανάμεσα σε πλοία για ξεφόρτωμα και δίχτυα για μπάλωμα. Ο Ερρίκο Μαλατέστα, επαναστάτης από πάντα, δημόσιος κίνδυνος, γύρισε στην πόλη μετά από μακρά εξορία. Κάποια στιγμή, η καθημερινότητα ανατρέπεται από τις εξελίξεις εκείνες που θα μείνουν στη μνήμη ως η “Κόκκινη Βδομάδα” του Ιούνη του 1914. Μια αντιμιλιταριστική εκδήλωση, καλεσμένη από αναρχικούς, σοσιαλιστές και ρεπουμπλικάνους, καταλήγει και πάλι με το μολύβι των δυνάμεων επιβολής της τάξης και τρία σώματα στο πλακόστρωτο. Η αντίδραση των “ανατρεπτικών”, αυτή τη φορά, είναι ακαριαία. Και αποφασισμένη. Ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους, καταλαμβάνει τις πλατείες, διώχνει τους καραμπινιέρους και τους φρουρούς και τους εξαναγκάζει να οχυρωθούν στα στρατόπεδα. Η απεργία είναι γενική, τα τρένα σταματημένα, μαγαζιά και αποθήκες δέχονται έφοδο και τα τρόφιμα αναδιανέμονται, οι επικοινωνίες διακόπτονται από διαδηλωτές που ρίχνουν τις τηλεφωνικές γραμμές και τους στύλους του τηλεγράφου. Οι τρεις νέοι της Ανκόνας δεν αντιστέκονται στο κάλεσμα. Η γιορτή της επανάστασης είναι και η δικιά τους γιορτή. Επιτέλους η καθημερινή τους ζωή εξαφανίζεται, νιώθουν ότι έχουν πάρει την τύχη τους στα χέρια τους, πεπεισμένοι ότι έφτασε η ώρα να απαλλαγούν από το στρατό, τα αφεντικά αλλά και τους παπάδες. Τι να κάνουν; Η πόλη της Ανκόνας μένει για μερικές μέρες σαν μετέωρη σε μια ηρεμία γεμάτη επαναστατική ένταση και αβεβαιότητα. Εντωμεταξύ, η εξέγερση είναι μεταδοτική και διαδίδεται στην υπόλοιπη περιφέρεια. Φαμπριάνο, Γιέσι, Σενιγκάλλια και ακόμη παραπέρα. Νέα από συγκρούσεις και επεισόδια φτάνουν από τις κύριες ιταλικές πόλεις, ενώ στη Ρομάνια η απεργία παίρνει το χαρακτήρα ριζοσπαστικής και γενικευμένης εξέγερσης.

 

Αναρχισμός και οικολογία

οικολογίαΑναρχισμός και οικολογία (Συλλογικό) 8,0 € – Μη διαθέσιμο

Όσο μεγαλώνει το οικονομικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, όσο χάνονται οι πολιτικές ελευθερίες, όσο γιγαντώνονται τα οικολογικά προβλήματα, τόσο θα αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο η ανάγκη για μια ριζοσπαστική οικολογική-πολιτική θεωρία. Ο οικοαναρχισμός δεν είναι μια θεωρία, αλλά ένα σύνολο θεωριών. Στη συλλογή αυτή παρουσιάζονται όλες οι θεωρητικές τάσεις του οικοαναρχισμού μέσα από τα πρωτότυπα κείμενα των ανθρώπων που τις εμπνεύστηκαν: Elisee Reclus, Pyotr Kropotkin, Murray Bookchin, Alan Carter, Peter Marshall, John Zerzan, Steven Best, Anthony J. Nocella II, Uri Gordon, Graham Purchase, Chaia Heller, Brian Tokar. Επίσης, σ’ αυτή τη συλλογή παρουσιάζονται κάποια οικοαναρχικά εγχειρήματα, αλλά και η δράση τριών πολύ σημαντικών οικο-ακτιβιστικών οργανώσεων που έχουν ξεκάθαρα αναρχικά χαρακτηριστικά: ALF (Μέτωπο για την Απελευθέρωση των Ζώων), ELF (Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Γης), Earth First! (Πρώτα η Γη!).