Author: laboratorio

Οι βαρκάρηδες (Συλλογικό) 1,0 € – Μη διαθέσιμο

Το 1894, οι δεκατριάχρονοι μακεδόνες μαθητές Yordan Yordanov (Ortzeto) και Konstantin Kirkov φτάνουν στην -τότε οθωμανική- Θεσσαλονίκη για να φοιτήσουν στο γυμνάσιο. Ένα χρόνο αργότερα δημιουργούν με συμμαθητές τους έναν επαναστατικό πυρήνα και πρωτοστατούν σε μαθηματικές κινητοποιήσεις. Το 1897 σχηματίζουν την ομάδα ΤΑΡΑΧΟΠΟΙΩΝ και έρχονται σε επαφή με αναρχικούς – νιχιλιστικούς κύκλους της Γενεύης. Η ομάδα τους μετεξελίσσεται στους ΒΑΡΚΑΡΗΔΕΣ. «Ιδεολογία» τους ο τερορισμός. (. . .)

Ανιδιοτελείς χειρώνακτες του μηδενός (Συλλογικό) 2,0 € – Μη διαθέσιμο

“Το μίσος αυτών των μηδενιστών είναι τρομερό, πλήττει από τα κάτω, υποσκάπτει και σκευωρεί. Ακόμα κι αν είναι κανείς προσεκτικός σαν κουνέλι, δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το κρεβάτι του ξενοδοχείου όπου θα κοιμηθεί, ούτε για την καρέκλα όπου κάθεται, ούτε για την σκάλα του πλοίου που πιθανώς θα υποχωρήσει με θανατηφόρα αποτελέσματα. Ακόμα και η μαγείρισσα μπορεί να βάλει αθέατα δηλητήριο σε κάποιο ποτήρι. Να είστε καχύποπτος για το ποτό στο φλασκί σας, για το αφρισμένο γάλα που σας φέρνει ο γελαδάρης με τα ξυλοπάπουτσα. Δεν ορρωδούν προ ουδενός”.

Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Ντουρούτι (Πέντρο Ντε Παζ) 2,0 € – Μη διαθέσιμο

Το όνομά σου σύντροφε;” ρώτησε εγκάρδια. “Το όνομά μου είναι Antonio Bonilla”, και έκανε παύση. “Είμαι υπό κράτηση;” “Όχι βέβαια. Είσαι εδώ για να απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα” απάντησε ο Duran. “Που “υπηρετείς” σύντροφε;” “Είμαι με τη φάλαγγα Ντουρούτι” απάντησε ο Bonilla. Ο τόνος της φωνής του ήταν ευθύς και ευγενικός. “Φτάσαμε στη Μαδρίτη πριν από δύο μήνες, στις 15 Νοέμβρη, από το μέτωπο της Αραγονίας. Με το που φτάσαμε, λάβαμε θέσεις στην πανεπιστημιούπολη καθώς εκεί μαίνονταν οι μάχες. Ήταν ένα σφαγείο. Χάσαμε τους μισούς άντρες μας μέσα σε πέντε μέρες”. “Πες μου τι συνέβη στις 19 Νοέμβρη;” ρώτησε ο Duran. Ο Bonilla τον κοίταξε με ένα μείγμα σκεπτικισμού και φόβου στα μάτια του. “Τι εννοείς;” “Ξέρεις πολύ καλά σε τι αναφέρομαι. Παρ’ το από την αρχή σε παρακαλώ. Τι έγινε εκείνη τη μέρα;”

Το κουρδικό πείραμα για τη δημοκρατική αυτονομία (Συλλογικό) 2,5 € – Μη διαθέσιμο

Αυτό το κείμενο αποτελεί το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου Demokratische Autonomie in Nordkurdistan, το οποίο μεταφράστηκε στα αγγλικά από τη Janet Biehl (Democratic Autonomy in North Kurdistan, New Compass, 2013). To κείμενο υπογράψει η ομάδα Tatort Kurdistan (που σημαίνει “το Κουρδιστάν σαν σκηνή εγκλήματος), μέλη της οποίας επισκέφτηκαν το 2011 κουρδικές περιοχές με στόχο να εξετάσουν πώς εφαρμόζονται εκεί στην πράξη οι αρχές της δημοκρατικής αυτονομίας. Αυτό το κείμενο λοιπόν αποτελεί καρπό εκείνης της επίσκεψης και περιλαμβάνει συνεντεύξεις που πήραν τα μέλη της ομάδας. Η μετάφραση που δημοσιεύουμε εδώ έγινε από τα Αγγλικά και η επιμέλεια από το γερμανικό πρωτότυπο. Στο κεφάλαιο που έχει μεταφραστεί εδώ, περιγράφονται οι προσπάθειες να χτιστούν οι συμβουλιακές /συνελευσιακές δομές στους δήμους και τις περιφέρειες με βάση τις αρχές της δημοκρατικής αυτονομίας. Τα υπόλοιπα κεφάλαια αναφέρονται με τη σειρά: στο κουρδικό κίνημα νεολαίας, στην εναλλακτική οικονομία, στην αλλαγή των έμφυλων σχέσεων και το γυναικείο κίνημα, στην κοινωνική οικολογία και στην εκπαίδευση για μία νέα κοινωνία. Πρόκειται για εξίσου σημαντικά κεφάλαια και οι λόγοι που δεν μεταφράστηκαν ήταν αποκλειστικά πρακτικοί. Ελπίζουμε είτε μέσω του περιοδικού, είτε σε μία επόμενη έκδοση να γίνουν και άλλα τμήματα του βιβλίου διαθέσιμα στα ελληνικά. “Με τη δημοκρατική αυτονομία, ο στόχος μας είναι να αμφισβητήσουμε ακριβώς αυτόν τον συγκεντρωτισμό και ακριβώς αυτό το μονοπώλιο εξουσίας, θέλουμε να αποτινάξουμε τελείως την κυριαρχία και τις σχέσεις εξουσίας από την κοινωνική ζωή. Και για να σπάσουμε αυτό το μονοπώλιο εξουσίας πρέπει να μεταφέρουμε την εξουσία, να λαμβάνονται αποφάσεις από τους θεσμούς των απλών πολιτών και τα συμβούλια. Η δημοκρατική αυτονομία θεωρεί ότι ένα τέλειο νομικό σύστημα είναι αδύνατο. Αντί να πρέπει να επιλέξει μεταξύ ηθικής και νόμου, προσπαθεί να εναρμονίσει αυτά τα δύο. Μια κοινωνία χωρίς συνείδηση είναι μια χαμένη κοινωνία· η ηθική είναι η συνείδηση και η καρδιά της αυτοδιοίκησης μιας κοινωνίας. Προσπαθούμε να χτίσουμε ένα σύστημα κοινωνικής δικαιοσύνης χρησιμοποιώντας ως κυριότερα παραδείγματα την απελευθέρωση των φύλων, τη δημοκρατία και την οικολογία.”

Μια κόκκινη εβδομάδα (Συλλογικό) 4,0 € – Διαθέσιμο

Ο Μπρούνο, η Ιόλη, ο Σάντε, τρεις νέοι της Ανκόνας, εργάτες του λιμανιού, φτωχοί και επισφαλείς της πόλης. Οι ζωές τους στριμωγμένες ανάμεσα σε πλοία για ξεφόρτωμα και δίχτυα για μπάλωμα. Ο Ερρίκο Μαλατέστα, επαναστάτης από πάντα, δημόσιος κίνδυνος, γύρισε στην πόλη μετά από μακρά εξορία. Κάποια στιγμή, η καθημερινότητα ανατρέπεται από τις εξελίξεις εκείνες που θα μείνουν στη μνήμη ως η “Κόκκινη Βδομάδα” του Ιούνη του 1914. Μια αντιμιλιταριστική εκδήλωση, καλεσμένη από αναρχικούς, σοσιαλιστές και ρεπουμπλικάνους, καταλήγει και πάλι με το μολύβι των δυνάμεων επιβολής της τάξης και τρία σώματα στο πλακόστρωτο. Η αντίδραση των “ανατρεπτικών”, αυτή τη φορά, είναι ακαριαία. Και αποφασισμένη. Ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους, καταλαμβάνει τις πλατείες, διώχνει τους καραμπινιέρους και τους φρουρούς και τους εξαναγκάζει να οχυρωθούν στα στρατόπεδα. Η απεργία είναι γενική, τα τρένα σταματημένα, μαγαζιά και αποθήκες δέχονται έφοδο και τα τρόφιμα αναδιανέμονται, οι επικοινωνίες διακόπτονται από διαδηλωτές που ρίχνουν τις τηλεφωνικές γραμμές και τους στύλους του τηλεγράφου. Οι τρεις νέοι της Ανκόνας δεν αντιστέκονται στο κάλεσμα. Η γιορτή της επανάστασης είναι και η δικιά τους γιορτή. Επιτέλους η καθημερινή τους ζωή εξαφανίζεται, νιώθουν ότι έχουν πάρει την τύχη τους στα χέρια τους, πεπεισμένοι ότι έφτασε η ώρα να απαλλαγούν από το στρατό, τα αφεντικά αλλά και τους παπάδες. Τι να κάνουν; Η πόλη της Ανκόνας μένει για μερικές μέρες σαν μετέωρη σε μια ηρεμία γεμάτη επαναστατική ένταση και αβεβαιότητα. Εντωμεταξύ, η εξέγερση είναι μεταδοτική και διαδίδεται στην υπόλοιπη περιφέρεια. Φαμπριάνο, Γιέσι, Σενιγκάλλια και ακόμη παραπέρα. Νέα από συγκρούσεις και επεισόδια φτάνουν από τις κύριες ιταλικές πόλεις, ενώ στη Ρομάνια η απεργία παίρνει το χαρακτήρα ριζοσπαστικής και γενικευμένης εξέγερσης.

Αναρχισμός και οικολογία (Συλλογικό) 8,0 € – Μη διαθέσιμο

Όσο μεγαλώνει το οικονομικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, όσο χάνονται οι πολιτικές ελευθερίες, όσο γιγαντώνονται τα οικολογικά προβλήματα, τόσο θα αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο η ανάγκη για μια ριζοσπαστική οικολογική-πολιτική θεωρία. Ο οικοαναρχισμός δεν είναι μια θεωρία, αλλά ένα σύνολο θεωριών. Στη συλλογή αυτή παρουσιάζονται όλες οι θεωρητικές τάσεις του οικοαναρχισμού μέσα από τα πρωτότυπα κείμενα των ανθρώπων που τις εμπνεύστηκαν: Elisee Reclus, Pyotr Kropotkin, Murray Bookchin, Alan Carter, Peter Marshall, John Zerzan, Steven Best, Anthony J. Nocella II, Uri Gordon, Graham Purchase, Chaia Heller, Brian Tokar. Επίσης, σ’ αυτή τη συλλογή παρουσιάζονται κάποια οικοαναρχικά εγχειρήματα, αλλά και η δράση τριών πολύ σημαντικών οικο-ακτιβιστικών οργανώσεων που έχουν ξεκάθαρα αναρχικά χαρακτηριστικά: ALF (Μέτωπο για την Απελευθέρωση των Ζώων), ELF (Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Γης), Earth First! (Πρώτα η Γη!).

Ασύμμετρη Απειλή, Τεύχος 11, Οκτώβρης 2012 (Συλλογικό) 1,0 € – Διαθέσιμο

Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο χτίστης, ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης. Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι. Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας, Πάντα κοιτάζω προς το φως τ’ απόμακρο της μέρας. Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης· Και με το καριοφίλι μου και με το απελατίκι Την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι. Κάλλιο φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλιο ουρλιάστε, λύκοι, Κάλιο φουσκώστε ποταμοί, και κάλιο ανοιχτείτε, τάφοι. Και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε, αίμα, Παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμμα. (Κωστής Παλαμάς)

Αντίο Μπάτμαν (Τάσος Θεοφίλου) 0,5 € – Μη διαθέσιμο

Γκόθαμ Σίτυ σήμερα. Δηλαδή Λος Άντζελες, Λονδίνο, Παρίσι, Αθήνα… Ο πολιτισμός του κεφαλαίου στο σημείο μετά την ακμή του. Στο σημείο πριν την κατάρρευση ή τη μετάλλαξή του. Στο σημείο όπου η αλαζονεία και η υπεροψία της εξουσίας είναι αναντίστοιχη της κοινωνικής της νομιμοποίησης. Χαρακτηριστικό καταρρέουσας δύναμης. Η Γκόθαμ Σίτυ ωστόσο δεν είναι υπαρκτή.

Ο διάβολος στη σάρκα τους (Συλλογικό) 3,0 € – Μη διαθέσιμο

Ο σύγχρονος κομμουνισμός (συμπεριλαμβανομένης και της αναρχικής τάσης) είναι ένα καινούργιο φορτίο σε παλιό όχημα. Όταν η θρησκεία ήταν ιστορικά επίκαιρο είδος κοσμοαντίληψης, μίλησε στη γλώσσα της, μέσα από τον πρωτοχριστιανικό και τον αιρετικό κομμουνισμό. Εκείνη την εποχή, για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα: “η βίβλος, επομένως και η Αποκάλυψη, ήταν η μόνη πηγή παραστάσεων που διαμόρφωνε το φαντασιακό τους”. (Λιάκος) Σήμερα η ταξική πάλη δεν μπορεί να μιλήσει σε αυτή τη γλώσσα. Η θρησκεία δεν διαρθρώνει πια τις κοινωνικές σχέσεις, πέρα από μερικές δευτερεύουσες λειτουργίες (το κράτος είναι η έμπρακτη άρνηση της θρησκευτικής πίστης, σύμφωνα με τον υλιστή φιλόσοφο Φόυερμπαχ). Ο επαναστατικός χιλιασμός πέθανε, δεν χάθηκε όμως. Ξεπεράστηκε από μια ανώτερη μορφή κομμουνισμού. Το σύγχρονο κίνημα αφού απαλλάχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη χριστιανική του κληρονομιά (αφού, όμως, πρώτα πέρασε και από ενδιάμεσα στάδια: Όουεν, σαινσιμονιστές, Βάιτλιγκ, Τολστοϊκοί κλπ) έσβησε πια τη γλώσσα του Θεού, επιστρέφοντας στο πνεύμα του Προμηθέα: “απλώ λόγω τους πάντας εχθαίρω θεούς”!

Για μια ιστορία του αναρχικού αντιιμπεριαλισμού (L. V. Walt) 2,0 € – Διαθέσιμο

Πρέπει να καταστρέψουμε τον ιμπεριαλισμό, δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες για την αυτοδιεύθυνση όλων των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Αλλά αυτό απαιτεί την καταστροφή του καπιταλισμού και του κρατικού του συστήματος. Την ίδια στιγμή, ο αγώνας μας είναι ένας αγώνας ενάντια στις κυρίαρχες τάξεις εντός του τρίτου κόσμου, αλλά η τοπική καταπίεση δεν είναι λύση. Οι τοπικές ελίτ είναι ένας εχθρός, τόσο εντός των εθνικών απελευθερωτικών κινημάτων και ακόμα περισσότερο μετά τον επιτυχή σχηματισμό των νέων εθνών-κρατών. Είναι μόνο η εργατική τάξη και η αγροτιά που μπορούν να καταστρέψουν τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό, αντικαθιστώντας την κυριαρχία τόσο των τοπικών όσο και των ξένων ελίτ με την αυτοδιαχείριση και την κοινωνική και οικονομική ισότητα.
Ως εκ τούτου, είμαστε υπέρ της αυτονομίας της εργατικής τάξης και της ενότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών, σε ολόκληρες ηπείρους, καθώς και υπέρ της δημιουργίας ενός διεθνούς αναρχοκομμουνιστικού συστήματος μέσω της αυτενέργειας της παγκόσμιας εργατικής τάξης και της αγροτιάς. Όπως είπε ο Σαντίνο: “Σε αυτόν τον αγώνα, μόνο οι εργάτες και οι αγρότες θα φτάσουν μέχρι το τέλος”.