Θέλουμε μισθό και όχι “δουλίτσα”

Θέλουμε μισθό και όχι “δουλίτσα” (Συλλογικό)  – Διαθέσιμο

Η προλεταριακή πείρα έχει δείξει ότι μόνο ο αγώνας μέσα από τοπικές διακλαδικές ταξικές συνελεύσεις, που θα αγκαλιάζουν το σύνολο της προλεταριακής εμπειρίας, μπορεί να ξεπεράσει τη διαίρεση της τάξης σε μόνιμους και προσωρινούς, σε πλήρους και μερικής απασχόλησης, σε εργαζόμενους, άνεργους και “νοικοκυρές”, σε κλάδους και συντεχνίες. Στην πολιτική απαξίωσης που εφαρμόζει το κεφάλαιο πρέπει να απαντήσουμε με τη δική μας αυτόνομη ταξική πολιτική στρεφόμενοι ενάντια στην ίδια την καπιταλιστική σχέση: με αγώνες κοινούς που συσπειρώνουν όλα τα μέλη της τάξης μας και που θέτουν την ικανοποίηση κάθε επί μέρους αιτήματος στην υπηρεσία της ικανοποίησης των γενικών συμφερόντων της τάξης. Ακόμα καλύτερα, κάθε απόπειρα ικανοποίησης επί μέρους αιτημάτων πρέπει να εμπλέκει στη διεκδίκησή της όσο το δυνατόν περισσότερα τμήματα και “επαγγέλματα” της τάξης, ώστε να ακυρώνει έτσι στην πράξη αιτήματα, διεκδικήσεις, μορφές αγώνα και νοοτροπίες που σέβονται τον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας και εξυπηρετούν επιχειρησιακά, επαγγελματικά και κλαδικά αιτήματα και συμφέροντα.

Μετανάστευση, μια ευκαιρία (;) για το κεφάλαιο

Μετανάστευση, μια ευκαιρία (;) για το κεφάλαιο (Συλλογικό)  – Διαθέσιμο

Η μπροσούρα Μετανάστευση: Μια ευκαιρία (;) για το κεφάλαιο γράφτηκε ως αποτέλεσμα των συζητήσεων που είχαμε στη συλλογικότητά μας από το Φεβρουάριο του 2015 και μετά. Τα κείμενα παρουσιάστηκαν αρχικά σε μια συνοπτικότερη εκδοχή τους ως εισήγηση σε μια διεθνή συνάντηση (summercamp) αντιεξουσιαστών κομμουνιστών και αναρχικών το καλοκαίρι του 2016. Η μπροσούρα εκδόθηκε σε 500 αντίτυπα τον Φεβρουάριο του 2017 από την προλεταριακή συλλογικότητα Υπόγεια Σήραγγα.

Το ζαπατίστικο κίνημα

Το ζαπατίστικο κίνημα (Μ. Δημητριάδου)  – Διαθέσιμο

Το κείμενο κράτησε τη βασική δομή της προφορικής παρουσίασης που έχει προηγηθεί το 2014 από την συγγραφέα, και, σε σημαντικό βαθμό, το προφορικό ύφος της. Εμπλουτίστηκε με περαιτέρω πληροφορίες, καθώς και γεγονότα που έχουν συμβεί έκτοτε ή έμαθε αργότερα. Χωρίζεται σε δυο μέρη: το πρώτο εξιστορεί τα βασικά χαρακτηριστικά του ζαπατιστικού κινήματος σε σχέση με τον έξω κόσμο, ενώ το δεύτερο περιγράφει τη σημερινή οργάνωση των κοινοτήτων, την «αυτοδιαχείριση στην πράξη» που ήταν και το θέμα του διημέρου στον συνεταιρισμό «Το Κιβώτιο». Ανάμεσά τους παρεμβάλλεται μια ενότητα-σφήνα που αναφέρει τις βάσεις πάνω στις οποίες πάτησε το ζαπατιστικό κίνημα. Τα παραρτήματα δίνουν κάποιες περαιτέρω πληροφορίες, για όσες/ους θέλουν να εμβαθύνουν λίγο παραπάνω.

Η προλεταριακή δημόσια σφαίρα

Η προλεταριακή δημόσια σφαίρα (E. Knodler-Bunte, O. Negt, A. Kluge)  – Διαθέσιμο

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας εστιάζει στο ζήτημα της οργάνωσης του ταξικού ανταγωνιστικού κινήματος, όχι όμως από τη σκοπιά της συγκρότησης μιας διαχωρισμένης συλλογικότητας που εμφορείται από λιγότερο ή περισσότερο πρωτοποριακές αντιλήψεις, αλλά από τη σκοπιά της δημιουργίας της προλεταριακής δημόσιας σφαίρας, δηλαδή της αναγκαίας μορφής μεσολάβησης μέσω της οποίας οι κατακερματισμένες και αλυσιτελείς εμπειρίες αντίθεσης και αγώνα ενάντια στις καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις μπορούν να συνδυαστούν σε μια θεωρητικά μεσολαβημένη συνείδηση, σε έναν τρόπο ζωής και αγώνα, σε μια συλλογική πρακτική μέσα από την οποία θα μπορέσουμε να καταργήσουμε και να μετασχηματίσουμε τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες και σχέσεις, να κινηθούμε δηλαδή προς την κατεύθυνση της κατάργησης του κεφαλαίου και όλων των αλλοτριωτικών του μεσολαβήσεων.

 

Οι αγώνες για τη στέγαση στις γειτονιές του Τορίνο

Οι αγώνες για τη στέγαση στις γειτονιές του Τορίνο (Συλλογικό) 3,0 € – Διαθέσιμο 

Ο αγώνας για τη στέγαση μας έδωσε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή καν να χτίσουμε σχέσεις με τον κόσμο της περιοχής, να βρισκό­μαστε στους δρόμους, να βλέπουμε την καθημερινότητα και τη ζωή μιας τέτοιας περιοχής όχι μέσα από αφη­ρημένες θεωρίες, αλλά μέσω της δι­απροσωπικής καθημερινής τριβής. ‘Ετσι, ήμασταν πραγματικά ριζωμέ­νοι εντός της κοινωνικής πραγμα­τικότητας των γειτονιών, στο βαθ­μό που οι κάτοικοι ερχόντουσαν σε εμάς όταν υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην περιοχή. Όλα αυτά, όπως μπο­ρεί να καταλάβει κανείς, μας προ­σέφεραν μια πραγματικά σε βάθος κατανόηση και αντίληψη της πραγ­ματικότητας που βιώνει ο κόσμος.

Οθέλος

Οθέλος (Τ. Θεοφίλου) 8,0 € – Μη διαθέσιμο

Μια pulp τραγωδία, που θα μπορούσε να περιγραφεί ως μεταφορά του σαιξπηρικού αριστουργήματος στη σύγχρονη μητρόπολη και άλλες τέτοιες κοινοτοπίες.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια λίγο αστυνομική, λίγο ερωτική, συγχρόνως όμως πολύ φθηνή ιστορία.

Ένας μάλλον αποτυχημένος δημοσιογράφος που έχει πάρει στα σοβαρά τη δουλειά του, σε ρόλο αφηγητή. Ένας ληστής που ερωτεύεται την κόρη ενός εισαγγελέα, ο συνεργός του, μια ομάδα του λεγόμενου οργανωμένου εγκλήματος-κυρίως το αφεντικό και ο εκτελεστής της-καθώς και αποσπάσματα του αστυνομικού ρεπορτάζ, συνθέτουν μια ιστορία που καταχρηστικά και μόνο ονομάζεται Οθέλος…

Εικονογράφηση-σχεδιασμός εξωφύλλου: Χριστίνα Σ.

Αναμνήσεις τρομοκρατισσών

Αναμνήσεις τρομοκρατισσών (Συλλογικό) 7,0 € – Μη διαθέσιμο

Και να που εκείνη η απομακρυσμένη εικόνα της επανάστασης που μ έκανε να βλέπω τον εαυτό μου σαν ένα παιδί, που μπορούσε κι αυτό να ονειρευτεί “δράση”, “επιχειρήσεις”, “έσχατο αγώνα”, “γραμμές που μέσα τους πεθαίνει κανείς για την αγάπη του προς την υπόθεση”.
Έμεινα μια ώρα στο κρύο και άδειο γραφείο του και κουλουριασμένη στη γωνία ενός ξύλινου πάγκου, παραδόθηκα σε μαύρες σκέψεις. Με δυσαρεστούσε το να χάσω εκείνη την ελευθερία που είχα ανακτήσει με τόσο ακριβό αντίτιμο και να τη χάσω έτσι τυχαία και, εκτός των άλλων, όχι πάνω στη δράση. Δεν ήθελα να το βάλω κάτω.
Ποτέ στη φυλακή δεν είχα σηκωθεί με την άφιξη ενός μέλους της διοίκησης και δεν σηκώθηκα ούτε μπροστά σ αυτόν. Στην εντολή του: “Όρθια!”, απάντησα: “Είμαι εδώ γιατί δεν αναγνωρίζω την κυβέρνησή σας και δεν θα σηκωθώ μπροστά σε έναν εκπρόσωπό της”.

Attica 45

Attica 45 (Τ. Θεοφίλου) 3,0 € – Μη διαθέσιμο

“Από τις 9 μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου του 1971 στη Νέα Υόρκη, οι κρατούμενοι της φυλακής Άττικα πήραν τον έλεγχό της και κοινοποίησαν μια σειρά αιτημάτων στη διοίκηση της φυλακής, τον επίτροπο σωφρονισμού Russel Oswald, τον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Nelson Rockfeller, σε εκπροσώπους της μαύρης κοινότητας, σε δημόσια πρόσωπα και δημοσιογράφους, ενώ παράλληλα κράτησαν σαράντα σωφρονιστικούς υπαλλήλους ως ομήρους. Μετά από τέσσερις ημέρες άκαρπων διαπραγματεύσεων, ο N. Rockfeller διέταξε την επανακατάληψη της φυλακής, κατά τη διάρκεια της οποίας οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης δολοφόνησαν 39 ανθρώπους, ανάμεσά τους και 10 ομήρους, σε μια σφαγή διάρκειας 15 λεπτών. Η επιτροπή MacCay, που συστήθηκε από την πολιτεία της Νέας Υόρκης και την αποτελούσαν δικαστές που θα ερευνούσαν τις συνθήκες κατάληψης και επανακατάληψης της φυλακής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «με εξαίρεση τη σφαγή των ινδιάνων στα τέλη του 19ου αιώνα, η επίθεση της πολιτειακής αστυνομίας, η οποία έδωσε ένα τέλος στην τετραήμερη εξέγερση, υπήρξε η αιματηρότερη μονοήμερη αναμέτρηση μεταξύ αμερικάνων από το τέλος του εμφυλίου πολέμου”.

Η εξέγερση στη φυλακή Άττικα έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελεί την κορύφωση μιας σειράς αγώνων τόσο για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων της Αμερικής όσο και για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Τα κινήματα των μαύρων και αυτά των κρατουμένων συνθέτουν ως έναν βαθμό μια ενότητα, αφού στις ΗΠΑ οι μαύροι γεμίζουν κατά συντριπτική πλειοψηφία τις αμερικανικές φυλακές, ενώ παράλληλα αποτελούν μια πολύ ιδιαίτερη κατηγορία κρατουμένων, τουλάχιστον από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 ως τις αρχές του 1970, άγνωστη για τα ευρωπαϊκά και ελληνικά δεδομένα. Μια κατηγορία ανάμεσα στον πολιτικό και ποινικό κρατούμενο.

Η ιστορία των μαύρων στις ΗΠΑ είναι από τη μια η ιστορία της υποταγής τους στους λευκούς και από την άλλη η ιστορία της αντίστασης και των εξεγέρσεών τους, ένα ψηφιδωτό που άλλοτε πυκνώνει και άλλοτε αραιώνει στον ιστορικό χάρτη και που μια ψηφίδα του αποτελεί η εξέγερση στις φυλακές της πόλης Άττικα στη Νέα Υόρκη.

Σάντοκαν, μια ιστορία της Καμόρα

Σάντοκαν, μια ιστορία της Καμόρα (Ν. Μπαλεστρίνι) 9,0 € – Διαθέσιμο

Συνενοχή ή αλλιώς ανοχή, τρίτη επιλογή δεν υπάρχει. Κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού του ιταλικού νότου, που από τπ μια στιγμή στην άλλη μετατρέπεται σε λίκνο των Καζαλέζι, μιας από τις πιο αιματοβαμμένες φατρίες της Καμόρα.
Με το Sandokan ο Nanni Balestrini χωρίς εύκολες ηθικολογίες και καταγγελίες, μας προσφέρει μια ρεαλιστική, ζωντανή εικόνα της ζοφερής ζωής του ιταλικού νότου καταγράφοντας τα βιώματα του νεαρού αφηγητή του. Βιώματα μιας διαρκούς περιδίνησης στην περιφέρεια του φαύλου κύκλου της βίας, της διαφθοράς και της ομερτά.

«δηλαδή το μεγάλο λάθος όσων ασχολούνται με αυτά τα φαινόμενα είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ποιο είναι το αληθινό πρόβλημα ότι δεν είναι μόνο ζήτημα μιας ομάδας εγκληματιών δολοφόνων τρελών ανθρώπων που θέλουν να γίνουν πάμπλουτοι όσο πιο γρήγορα γίνεται αλλά είναι ένα ζήτημα νοοτροπίας του τόπου επειδή το ζήτημα είναι ότι εσύ ζεις σε ένα μέρος όπου τίποτα δεν σου είναι εξασφαλισμένο δηλαδή εσύ από τη στιγμή που γεννιέσαι δεν έχεις κανένα δικαίωμα καμία εγγύηση δεν έχεις τίποτα τίποτα απολύτως»

 

1 2 3 4 5 15