Grapo: Αντιφασιστικές ομάδες αντίστασης

γκράποGrapo: Αντιφασιστικές ομάδες αντίστασης (Συλλογικό) 2,0 € – Μη διαθέσιμο

Την 1 Οκτωβρίου 1975, πέντε διαφορετικά κομάντο των GRAPO εκτέλεσαν τέσσερις αστυνομικούς και τραυμάτισαν σοβαρά έναν ακόμα στη Μαδρίτη. Αυτή ήταν η απάντησή τους στις δολοφονίες πέντε αντιφασιστών που είχαν σκοτωθεί στις 27 Σεπτεμβρίου, από εκτελεστικά αποσπάσματα που επέβαλαν τις θανατικές καταδίκες των στρατοδικείων. Οι GRAPO δεν διεκδίκησαν την ευθύνη για αυτές τις ενέργειες μέχρι και τις 8 Ιουλίου 1976, όταν εξερράγησαν εξήντα βόμβες σε φασιστικούς στόχους σε όλη τη χώρα. Ήταν η εξηκοστή επέτειος από την έναρξη του εμφυλίου.

 

Με τη μάχη στο αίμα τους

μάχηΜε τη μάχη στο αίμα τους (Συλλογικό) 3,5 € – Μη διαθέσιμο

Το βιβλίο πραγματεύεται ένα εν πολλοίς άγνωστο θέμα: το επαναστατικό κύμα που συντάραξε τη Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα, σηματοδότησε την πρώτη ρώσικη επανάσταση του 1905 και προλείανε το έδαφος για την επερχόμενη επανάσταση του 1917. Ένα επαναστατικό κύμα, που αν κάνουμε ένα παραλληλισμό με τη σχετικά πρόσφατη ιστορία, πολλά κοινά θα βρούμε με το ιταλικό επαναστατικό ξέσπασμα των τελών των 70’s: άγριες απεργίες στα εργοστάσια, λαϊκοί ξεσηκωμοί στις γειτονιές, αγροτικές εξεγέρσεις, λαϊκές συμμετοχικές δομές (σοβιέτ), μαζικός τερρορισμός και απαλλοτριώσεις: η επανάσταση (πραγματικά ή φανταστικά) προ των πυλών. Φυσικά η ιταλική εμπειρία του ’77 ωχριά μπροστά στο εύρος του ρώσικου ’05.

 

Αντιφασισμός πέρα από τα σύνορα

αντιφασισμόςΑντιφασισμός πέρα από τα σύνορα (Ε. Έμπερχαρντ, Μ. Άμπιντορ) 1,0 € – Μη διαθέσιμο

«… Η πρώτη βόμβα του Τόμι φτιάχτηκε μέσα σε μια γερμανική έκδοση του Κεφαλαίου του Μαρξ, που την είχε κλέψει από τον πατέρα του. Μια βόμβα με επιβραδυντικό μηχανισμό, όπως είχε μάθει να τις φτιάχνει. Είχε διαλέξει το βιβλίο για το σχήμα και το πάχος του, αλλά και επειδή ήταν στα γερμανικά. Το δίχως άλλο, ένας κομμουνιστής θα είχε διστάσει να κάνει φύλλο και φτερό το Κεφάλαιο, αλλά ο Τόμι δεν ήταν κομμουνιστής. Ήταν υπερβολικά ατομιστής, απεχθανόταν να δέχεται εντολές (…). Στο εσωτερικό του “Βιβλιοπωλείου του Γερμανικού Βιβλίου στη Γαλλία” στέκουν πολλοί γερμανοί αξιωματικοί. Ο Τόμι ξεφυλλίζει ένα δυο βιβλία, χαζεύει για λίγο τα ράφια, κι έπειτα αφήνει το βιβλίο του πάνω σε κάποιο απ’ αυτά, στο κέντρο του Βιβλιοπωλείου. Κατευθύνεται ήρεμα προς την έξοδο (…). Έκρηξη, καμένα βιβλία σκορπισμένα στο πεζοδρόμιο, σπασμένες βιτρίνες απ’ όπου βγαίνει καπνός, πελάτες εγκαταλείπουν το βιβλιοπωλείο, πληγωμένοι, σαστισμένοι, άλλοι φωνάζοντας θυμωμένοι.» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) […] Το κείμενο του Erik Eberhard έρχεται να ανατρέψει μία ακόμα παρανόηση. Αυτή που θέλει να λέει ότι το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ λειτούργησε αντιδιεθνιστικά και σοβινιστικά. Ο Eberhard φέρνει στο φως υλικό που δείχνει ότι το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ κατέβαλε προσπάθειες να προσεγγίσει τους γερμανούς φαντάρους, να έρθει σε επαφή με τους ήδη ενεργούς αντιφασίστες, να πολεμήσει μαζί τους για την ήττα του ναζισμού και την (ως έλπιζαν) επακόλουθη κοινωνική απελευθέρωση. Θέλοντας να προσθέσουμε μια ακόμα συμβολή στον μαχητικό αντιφασιστικό αγώνα του σήμερα, “υποκλέψαμε” και εκδίδουμε το κείμενο του Eberhard από το πολύτομο συλλογικό έργο ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ των εκδόσεων Βιβλιόραμα. Στην ίδια κατεύθυνση, προσθέτουμε στο τέλος το κείμενο του Mitch Abidor για την “ομάδα Manouchian”, αυτό το υπόδειγμα αντιφασιστικής διεθνιστικής πάλης (συστήνοντας και την ανάγνωση του εξαιρετικού “Τόμι” του Alain Blottiere -απ’ όπου και το κείμενο του οπισθόφυλλου-, από τις εκδόσεις Πόλις).

 

Μέχρι το τέλος και μετά

τέλοςΜέχρι το τέλος και μετά (Συλλογικό) 1,0 € – Μη διαθέσιμο

…Και βλέπω και ξέρω και υποφέρω τη βρωμερή φάρα των σταυρωτών του. Έχω δει τα αποσπάσματα που τον καταδιώκουν, τα εκτελεστικά αποσπάσματα έχω δει. Κι ακόμα ακούω τα σκυλιά τους ν’ αλυχτούν στο κυνήγι του,

τους γρυλισμούς των γουρουνιών, τους αγριεμένους ψίθυρους των δεσμοφυλάκων του έχω υποφέρει. Όμως εκείνος πάντα θα χαμογελά. Πάντα θα στέκει όρθιος και σιωπηλός κάτω από τις σημαίες της επίθεσης. Ίδιος γερο-απάτσι πολεμιστής. Χωρίς οίκτο χαμογελά αυτός ο βασανισμένος πύργος. Τόσο φιλικά, τόσο ζεστά, τόσο ήσυχα, απόμακρος μέσα σε όλα τα βασανιστήρια που του κάνατε. Δε σβήνει το χαμόγελο γκιλοτίνα. Δεν υποχωρεί. Δεν συγκατανεύει. Δεν συγχωρεί.

 

Το οπλισμένο χέρι της Αναρχίας

σάντεSante Caserio: Το οπλισμένο χέρι της Αναρχίας (Συλλογικό) 1,0 € – Μη διαθέσιμο

Πήρε είκοσι λεπτά στο δικαστήριο να αποφασίσει τη θανατική καταδίκη του Caserio. Όταν ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι ο Caserio θα εκτελούταν στη γκιλοτίνα και ότι είχε το δικαίωμα να ασκήσει έφεση εντός τριών ημερών, ο Caserio χαμογέλασε και ανασήκωσε τους ώμους. Ύστερα, βαδίζοντας πίσω για το κελί του, φώναξε: “Να είστε γενναίοι, σύντροφοι! Πάντα ζήτω η Αναρχία!”. Καθώς ανέβαινε στο ικρίωμα το πρωινό της 16ης Αυγούστου 1894, ο Caserio είχε ένα ενστικτώδες ρίγος εξέγερσης, εξέγερση της ζωής που δεν μπορεί να παραδοθεί στον θάνατο, και κραύγασε: “Voeri no!” (Δεν θέλω). Σύντομα όμως συνήλθε, κοίταξε τον δήμιο με προκλητικό βλέμμα και φώναξε “Ζήτω η Αναρχία!” αντίκρυ στον ήλιο. Ήταν ο τελευταίος του χαιρετισμός προς το ιδανικό που ήταν η μοναδική χαρά της σύντομης ζωής του.

 

Προλέγομενα: Σε μια μελέτη της επιστροφής των καταπιεσμένων στην ιστορία

προλεγόμεναΠρολέγομενα: Σε μια μελέτη της επιστροφής των καταπιεσμένων στην ιστορία (Συλλογικό) 1,0 €  – Μη διαθέσιμο

Μου είχε δοθεί ένα αντίτυπο του “ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ σε μια μελέτη της επιστροφής των καταπιεσμένων στην Ιστορία”, το 1970. Το έχω ακόμα. Είναι το μοναδικό αντίτυπο αυτού του εμπνευσμένου βιβλίου που βρήκα από τότε. Επίσης, δεν συνάντησα ποτέ κάποιον που να το έχει διαβάσει. Από τότε που για πρώτη φορά το ξεφύλλισα, πίστεψα ότι του άξιζε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, κι εδώ και καιρό υπήρξε όνειρό μου να το δω να επανεκδίδεται. Κατά την άποψή μου, είναι η καλύτερη τέτοιου τύπου ανθολογία που υπάρχει στην αγγλική γλώσσα. (Clifford Harper)

Οι βαρκάρηδες

βαρκάρηδεςΟι βαρκάρηδες (Συλλογικό) 1,0 € – Μη διαθέσιμο

Το 1894, οι δεκατριάχρονοι μακεδόνες μαθητές Yordan Yordanov (Ortzeto) και Konstantin Kirkov φτάνουν στην -τότε οθωμανική- Θεσσαλονίκη για να φοιτήσουν στο γυμνάσιο. Ένα χρόνο αργότερα δημιουργούν με συμμαθητές τους έναν επαναστατικό πυρήνα και πρωτοστατούν σε μαθηματικές κινητοποιήσεις. Το 1897 σχηματίζουν την ομάδα ΤΑΡΑΧΟΠΟΙΩΝ και έρχονται σε επαφή με αναρχικούς – νιχιλιστικούς κύκλους της Γενεύης. Η ομάδα τους μετεξελίσσεται στους ΒΑΡΚΑΡΗΔΕΣ. «Ιδεολογία» τους ο τερορισμός. (. . .)

 

Ανιδιοτελείς χειρώνακτες του μηδενός

ανιδιοτελείςΑνιδιοτελείς χειρώνακτες του μηδενός (Συλλογικό) 2,0 € – Μη διαθέσιμο

“Το μίσος αυτών των μηδενιστών είναι τρομερό, πλήττει από τα κάτω, υποσκάπτει και σκευωρεί. Ακόμα κι αν είναι κανείς προσεκτικός σαν κουνέλι, δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το κρεβάτι του ξενοδοχείου όπου θα κοιμηθεί, ούτε για την καρέκλα όπου κάθεται, ούτε για την σκάλα του πλοίου που πιθανώς θα υποχωρήσει με θανατηφόρα αποτελέσματα. Ακόμα και η μαγείρισσα μπορεί να βάλει αθέατα δηλητήριο σε κάποιο ποτήρι. Να είστε καχύποπτος για το ποτό στο φλασκί σας, για το αφρισμένο γάλα που σας φέρνει ο γελαδάρης με τα ξυλοπάπουτσα. Δεν ορρωδούν προ ουδενός”.

 

Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Ντουρούτι

νουρούτιΟ άνθρωπος που σκότωσε τον Ντουρούτι (Πέντρο Ντε Παζ) 2,0 € – Μη διαθέσιμο

Το όνομά σου σύντροφε;” ρώτησε εγκάρδια. “Το όνομά μου είναι Antonio Bonilla”, και έκανε παύση. “Είμαι υπό κράτηση;” “Όχι βέβαια. Είσαι εδώ για να απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα” απάντησε ο Duran. “Που “υπηρετείς” σύντροφε;” “Είμαι με τη φάλαγγα Ντουρούτι” απάντησε ο Bonilla. Ο τόνος της φωνής του ήταν ευθύς και ευγενικός. “Φτάσαμε στη Μαδρίτη πριν από δύο μήνες, στις 15 Νοέμβρη, από το μέτωπο της Αραγονίας. Με το που φτάσαμε, λάβαμε θέσεις στην πανεπιστημιούπολη καθώς εκεί μαίνονταν οι μάχες. Ήταν ένα σφαγείο. Χάσαμε τους μισούς άντρες μας μέσα σε πέντε μέρες”. “Πες μου τι συνέβη στις 19 Νοέμβρη;” ρώτησε ο Duran. Ο Bonilla τον κοίταξε με ένα μείγμα σκεπτικισμού και φόβου στα μάτια του. “Τι εννοείς;” “Ξέρεις πολύ καλά σε τι αναφέρομαι. Παρ’ το από την αρχή σε παρακαλώ. Τι έγινε εκείνη τη μέρα;”

 

1 2