RAF/BR-PCC: μια μετωπική πολιτική

RAF/BR-PCC: μια μετωπική πολιτική (Συλλογικό) Ελεύθερη συνεισφορά – Διαθέσιμο

Τέλη της δεκαετίας του 1980: λίγο πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου, την διάλυση της ΕΣΣΔ, την (και) τυπική καπιταλιστική παλινόρθωση στην ανατολική Ευρώπη, τον τερματισμό του παγκόσμιου “Ψυχρού Πολέμου” και το ψευδεπίγραφο “τέλος της Ιστορίας”.

Δύο από τις ένοπλες κομμουνιστικές Οργανώσεις του δυτικοευρωπαϊκού Αντάρτικου που είχαν ήδη αφήσει, μέσα από την πολιτική επεξεργασία τους και την επαναστατική δραστηριοποίησή τους, ανεξίτηλο το στίγμα τους στις μητροπόλεις δύο καπιταλιστικών κέντρων του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού (Γερμανία, Ιταλία), η Φράξια Κόκκινος Στρατός (Rote Armee Fraction) [R.A.F] και οι Κόκκινες Ταξιαρχίες για την οικοδόμηση του Μαχόμενου Κομμουνιστικού Κόμματος (Brigate Rosse per la costruzione del Partito Comunista Combattente) [B.R-P.C.C] επεξεργάστηκαν συλλογικά και αποπειράθηκαν να οικοδομήσουν στην Ευρώπη το Αντιμπεριαλιστικό Μαχόμενο Μέτωπο.

Το κείμενο που ακολουθεί –το οποίο μεταφράστηκε από τα ιταλικά από την έκδοση της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας “Fedeli alla linea” [Πιστοί στη γραμμή] (εκδ. Redstar Press, 2015)– κυκλοφόρησε (στα γερμανικά και τα ιταλικά) το Σεπτέμβρη του 1988 και αποτέλεσε τον πρώτο καρπό της συλλογικής διεργασίας μεταξύ των δύο Οργανώσεων.

Σε πρακτικό-επιχειρησιακό επίπεδο, στα πλαίσια της οικοδόμησης του Μετώπου, οι δύο Οργανώσεις θ’ αναλάβουν, το Σεπτέμβρη του 1988, από κοινού την πολιτική ευθύνη για την επίθεση της R.A.F εναντίον του Hans Tietmeyer, υψηλού αξιωματούχου του υπουργείου Οικονομικών της Δυτικής Γερμανίας (και μετέπειτα πρόεδρου της Deutsche Bundesbank), εν’ όψει της συνεδρίασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο Βερολίνο.

Η οικοδόμηση του Μετώπου εν τέλει δεν θα προχωρήσει για λόγους που άπτονται των αντεπαναστατικών-κατασταλτικών χτυπημάτων που δέχτηκαν εκείνη την περίοδο οι B.R-P.C.C, οι οποίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 θα θέσουν τέρμα στις ορατές δραστηριότητες τους για να επανεμφανιστούν από το 1999 κι έπειτα με επιθέσεις στην καρδιά της χάραξης της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής του αστικής Τάξης και του Κράτους της ενώ η R.A.F, με συλλογικό κείμενο της, θα κλείσει τον κύκλο της επαναστατικής δραστηριοποίησής της τον Μάρτη του 1998.

Προχωρήσαμε στη μετάφραση του συγκεκριμένου ντοκουμέντου θεωρώντας ότι –πέραν της ιστορικότητας του– αποτυπώνει πολιτικές εκτιμήσεις αλλά κυρίως μια επαναστατική λογική που ακόμα και σχεδόν 30 χρόνια μετά, 30 χρόνια αιματηρής διεθνούς καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής επέλασης, μεταφέρουν αυτούσια την κληρονομιά που άφησαν στο διεθνές επαναστατικό κίνημα οι Tupamaros μέσα από τον πρόταγμα τους “Τα λόγια χωρίζουν, οι πράξεις ενώνουν” και διατηρούν αναλλoίωτη την αξία τους για όσους και όσες συνεχίζουν ν’ αντιστέκονται και ν’ αγωνίζονται προλεταριακά-διεθνιστικά σε κάθε γωνία του καπιταλιστικού κάτεργου και του ιμπεριαλιστικού σφαγείου.

Η μετάφραση αφιερώνεται στη Μνήμη του Mario Galesi, μέλους των B.R-P.C.C, που έπεσε μαχόμενος κατά τη διάρκεια ένοπλης συμπλοκής στο Αρέτσο της Ιταλίας στις 2 Μάρτη του 2003.

Προλεταριακή Πρωτοβουλία,